Ruhsal hastalıklara yönelik konuşmalar daha açık bir şekilde gerçekleşmesine karşın, sosyal stigma depresyonla ilişkili olmaya devam etmektedir. Örneğin, depresyon yaşayan kişilerin tehlikeli olduğu, ne yapacaklarının bilinmediği ya da depresyonun gerçek bir medikal hastalık olmadığına yönelik inançlar geçerliğini korumaktadır. Bu tutumlar kişinin yardım arayışını engelleyebildiği gibi ulaşabilecekleri sosyal desteği de etkilemektedir.

Medya, depresyon semptomları ve prevalansı ile ilgili farkındalığı arttırarak stigmayı azaltabilir ve hastalığın nedenleri ve tedavisiyle ilgili yardımcı olabilecek konuşmaların yolunu açabilir.

Medya, depresyonu ele alarak değişim kanallarını açılmasını sağlamakla birlikte sahte intihar bildirimlerinin olası olumsuz etkilerini minimize edebilir.

İntihara yönelik bildirimlerin kişileri intihar davranışını taklit etmeye cesaretlendirdiğine yönelik bulgular artmaktadır ve bu durum ‘Werther Etkisi’ olarak adlandırılmaktadır.

Bu etkinin son örneklerinden biri, Alman kaleci Robert Enke`nin 2009 yılındaki intiharı sonrası demiryolu intiharlarındaki artış olarak görülebilir.

Bunun aksine Viyana`daki metro intiharlarına yönelik haberlerin sınırlandırılması intihar oranında görülen %70`lik düşüşle ilişkilidir.